sonbahar revizyonu.

Uzun zamandan beri görüşemiyoruz sizlerle… Malumunuz baya yoğun bir şekilde çalışıyorum ve artık engelli kadrosunu bırakın, normal kadrolu bir insanın çalıştığı işlerin hepsini bir şekilde yaptırtıyorlar. Çünkü ruhsal engelli olmak – bazı kategoriler dışında – bireysel olarak bir şeyler yapmanızı engellemiyor. Dediğim gibi eliniz ayağınız sağlam olduğunu görenler sizden tam bir performans bekliyorlar.

Elimden geldiğince her işi yapmaya çalışıyorum. Bunun sonucu olarak yakın bir zaman İnsan Kaynakları asistanlığına yükseldim. Çalışacağım müdür biraz cins bir kadın, ama yine de belirli bir işi yapacağım için seviniyordum. Yoksa büro memuru pozisyonunda her ne olursa senden yapmanı bekliyorlardı.

Onun dışında hala ötimik dönemdeyim. Çok hafif fazlarda düşüş yaşıyorum depresif alanda, fakat toparlanıyorum. Bugün ilaçlarımı yazdırdım. Yine bir koca çanta dolusu ilaçtı hepsi. Nöbetçi eczacının bakışı gerçekten tuhaftı. Böyle biraz acıyarak baktı sanki…

Alıştım gerçi bu tarz şeylere, hiç sorun etmiyorum. Şimdi ise hafta sonu tatilimin tadını çıkartıyorum. Taktım kulaklıklarımı, aldım kahvemi…

Sevgilim ile aram çok iyi gerçekten… Onu çok seviyorum, bir şekilde benim hayatımın dönüm noktası oldu.

Benimle yaşayacak, benimle yaşlanacak bir hayat arkadaşım olacak kendisi…

sadece bir rüyaydı…

Yine seni gördüm rüyamda…
Bana hala uzaktın… Sana ulaşmaya çalışıyordum, ama sen ısrarla benden uzaklaşıyordun…
Kaç yıl geçti aradan gerçekten? 4 yıl oldu mu cidden…
Evet…
Koca bir 4 yıl…
Ve ben seni hala özlüyorum… Hayatımda birisi olmasına rağmen seni özlüyorum. Çok yanlış yapıyorum belki de…
Ben çok yaralıyken sen beni bulmuştun, biliyorsun değil mi? Bir de senden aldığım darbe ile resmen alabora olmuştum.
Aslında şu an birbirimizden nefret ediyoruz bunu adım gibi biliyorum.
Ama işte engel olamadığın bazı şeyler vardır ya? Mesela annenle kavga edersin, ama bir gün küs kalamazsın. İşte benimki öyle bir şeydi… Senden nefret ediyorum, ama sen benim bir parçam olmuştun. Göz ardı edemezdim seni. Ama ettirdin…
Seni rüyamda gördüğüm günlerimin kötü geçtiğini biliyor musun? Telefonlarıma cevap vermiyor, odamdan çıkmıyor. Hiç bir şey yapmıyorum.
Senin umurunda mı? Hayır.
Hayat devam ediyor biliyorsun… Artık kendi yollarımıza devam ettik. Sen ne oldun, ben ne oldum. Birbirimizin ne olduğunu bile bilmiyoruz…
Kişiliğinden dolayı bir süre daha yalnız kalmaya mahkumsun… “O”nu bulamayacaksın…
Ve biz böyle iki ayrı dünyalarda yaşayacağız…
Unutma, bunlar sadece hislerim. Asla seni hayatımda istemiyorum. Ama aklımdan çıkmıyorsun… İçime işlemişsin işte.
Artık çıkmanın zamanı geldi…
Lütfen… Bana yardım et…

WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun.

Yukarı ↑