Uzun zamandan beri görüşemiyoruz sizlerle… Malumunuz baya yoğun bir şekilde çalışıyorum ve artık engelli kadrosunu bırakın, normal kadrolu bir insanın çalıştığı işlerin hepsini bir şekilde yaptırtıyorlar. Çünkü ruhsal engelli olmak – bazı kategoriler dışında – bireysel olarak bir şeyler yapmanızı engellemiyor. Dediğim gibi eliniz ayağınız sağlam olduğunu görenler sizden tam bir performans bekliyorlar.
Elimden geldiğince her işi yapmaya çalışıyorum. Bunun sonucu olarak yakın bir zaman İnsan Kaynakları asistanlığına yükseldim. Çalışacağım müdür biraz cins bir kadın, ama yine de belirli bir işi yapacağım için seviniyordum. Yoksa büro memuru pozisyonunda her ne olursa senden yapmanı bekliyorlardı.
Onun dışında hala ötimik dönemdeyim. Çok hafif fazlarda düşüş yaşıyorum depresif alanda, fakat toparlanıyorum. Bugün ilaçlarımı yazdırdım. Yine bir koca çanta dolusu ilaçtı hepsi. Nöbetçi eczacının bakışı gerçekten tuhaftı. Böyle biraz acıyarak baktı sanki…
Alıştım gerçi bu tarz şeylere, hiç sorun etmiyorum. Şimdi ise hafta sonu tatilimin tadını çıkartıyorum. Taktım kulaklıklarımı, aldım kahvemi…
Sevgilim ile aram çok iyi gerçekten… Onu çok seviyorum, bir şekilde benim hayatımın dönüm noktası oldu.
Benimle yaşayacak, benimle yaşlanacak bir hayat arkadaşım olacak kendisi…